Her telden çalan blog

Bu kurabiyeleri ilk Cafe Fernando'da görmüştüm. O gün bugündür de muhakkak yapmalıyım dedim kendime. Sırf bu yüzden her alışverişe çıktığımda M&M atıyordum sepete. Ama daha ben kurabiyeleri yapmadan bitiyordu M&Mler. :) Sonunda canım arkadaşım Ebru'nun biricik bebişi Ela Hanım için hediye olarak yapmaya karar verdim. Tabii aslında bu hediye bebişten çok annesine oldu malum bebiş sadece anne sütü alıyor :). Olsun sen büyü Ela'cım ben sana gene yaparım. Kurabiyeler inanılmaz lezzetli inanılmaz güzel.. Ve inanılmaz da büyükler :) Amerika'ya gittiğimde bayılırdım büyük büyük kurabiyeler alıp yemeğe ama insan evde kendi yaptıklarını yerken apayrı bir keyif alıyor.
Bu kurabiyeler için Cafe Fernando'nun çok güzel ipuçları var onları kesinlikle okumanızı tavsiye ederim. Ben vanilinle ilgili kısım hariç hepsine harfiyen uydum ve harika sonuçlar aldım.. Vanilya özütü kullanmadım çünkü vanilya özütü gerçek vanilya çubuklarının alkolde bekletilmesiyle elde ediliyormuş. Bu durumda içinde alkol olan birşeyde ben yokum :) Vanilya çubuğuda bulamadım maalesef.. Sonuçta bende sentetik vanilin koyacağıma hiç koymam dedim ve koymadım :) Olsun böylede güzel oldular :)

En önemli not! Sakın bir tepsiye 5 taneden fazla koymayın. Okadar çok yayılıyorki bu sefer şekillerini kaybediyorlar. Ben iki tepside sırayla pişirdim. Ama pişerken ne kadar yanlış yaptığımı farkettim. Bir tepsiye 12 tane dizerek :) O küçücük hamur topları kendilerini öyle salıyorlar ki inanamazsınız! O yüzden zaten kısa sürede piştiklerini dikkate alırsanız her tepsiye 5 parça koyup geniş geniş pişirin derim. Pişeni çıkarıp diğer tepsiyi koyun, o da pişince başkasını.. Bu şekilde tek tek pişirmenizi şiddetle tavsiye ediyorum..

Cafe Fernando'ya bu şahane tarifi için teşekkür eder herkese şiddetle yapmasını tavsiye ederim! Afiyet olsun...