Her telden çalan blog

Deniz kıyısında bir martıyla konuşurken görüyormuş dostlarım beni sürekli,
bir kaptanım çünkü,
kağıt gemilerden emekli…

gülemedim ki hiç hasta yatağının başucunda
haberi bu yüzden yoktur annemin
sol yanağımdaki gamzeden…

komidinin üstündeki ilaçların sayısı arttıkça
kutularından yaptığım gökdelenin uzamasına seviniyorum,
ve bilmezdim,
annemin yaşantısındaki renkliliğin
yalnızca raflara dizili kavanozların içindeki reçeller olduğunu